دل نوشتم

اولین خوابم 3 فروردین دیدم ت سال 1400 یاد پیام دادنات اوفتادم خیلی دلم تنگ شد برا اون روزا

روز قبلش انگدریس دلم هواتو کرد و رو به اسمون کردم گریه گردم تا شب  که تو اومدی تو خوابم

خدا فردا میاد بفرست زود تر مخوام ببینمش  به عزرائیلت بگو پارتی بازی کنه اگه نمیتونی ادس بده برم پیشش اون نمیاد

می دونی چی درد اور نتونی حرف دلتو بگی  زبونت بگه برو ولی دلت  التماس کنه که به زبون نیاری بگی برو کاری از دستم بر نیاد

نه میتونم صدات کنم نه میتونم بیا پیشت نه میتونم حرف بزنم

هوام دلگیر نفس هام سرد دلم خون یه عالم درد و دل دارم تو سینه
شب تار و غم یار و دل زار هوای بی می و ساقی همینه

چه بی اندازه میخوام که تو باشی 

مدتی است که دیگر تقویم را ورق نمیزنم
حتی حوصله کنار زدن پرده را ندارم
چه برسد به باز کردن پنجره ...

حال عجیبی دارم
همه چیز از نبودنت حکایت می کند
به جز دلم که مانند دانه ای در دل خاک
در انتظار آمدن بهار است!

می دانم که می آیی: 
خیلی زود…

ﻣــﯽ ﺩﺍﻧـــﯽ…
ﺍﮔـــﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ِ ﺑـﯽ ﺁﺭﺯﻭ ﺑﻮﺩﻥ ِ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘـــ !
ﺷــﺎﯾـــــﺪ ﺁﺭﺯﻭﯾــﯽ ﺯﯾﺒـــﺎﺗــﺮ ﺍﺯ ﺗـــ ــــﻮ ﺳــﺮﺍﻍ ﻧﺪﺍﺭﻡ … …

دل درد گرفته ام ان قدر که 
فنجـــــــــــــــــــان های قهــــــــــــــــــــــــــــوه را سرکشیده ام
امـــــــــــــا…
تو تــــــــــــــه هیچکدام نبودی…

خدا چکار کنم نمیتونم فراموشش کنم

اون بهم گفت دوسش نداشتم

تو که میدونی از همه چیز خبر داری

همه ی راه های رسیدن بهش بسته هست

خدا جون راهی نیست